Αν έχεις εισέλθει σε υπηρεσία από 01-07-1990 μέχρι 31-12-1992, τα παρακάτω σε ενδιαφέρουν.
Υπάρχουν “παλιοί ασφαλισμένοι” στρατιωτικοί οι οποίοι δεν “αντιμετωπίζονται” ως τέτοιοι από τον νόμο 3865/2010;
Ποιοι όμως καλούνται “παλιοί” και ποιοι “νέοι” ασφαλισμένοι;
Παλιοί ασφαλισμένοι είναι οι ασφαλισμένοι έως την 31/12/1992
Νέοι ασφαλισμένοι είναι οι ασφαλισμένοι μετά την 1/1/1993.
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτούς;
Πολλές, με πολλαπλάσιες αρνητικές συνέπειες για τους νέους ασφαλισμένους. Ενδεικτικά: η επέκταση του χρόνου εργασίας κατά πέντε (5) έτη, η απώλεια του δικαιώματος πρόωρης αφυπηρέτησης (24,5 έτη), η μείωση μισθών και συντάξεων (τρόπος υπολογισμού) και η αύξηση παραμονής του χρόνου υπηρεσίας σε συγκεκριμένους βαθμούς. Κοινώς οι νέοι ασφαλισμένοι καλούνται να “πληρώσουν τον λογαριασμό” της κακοδιαχείρισης της προηγούμενης γενιάς, απολαμβάνοντας τόσο μικρότερους μισθούς όσο και αναπροσαρμοζόμενες συντάξεις (δυνητικά προς τα κάτω) μέχρι και το 2070! Λέμε προς τα κάτω γιατί η “ασφαλιστική πίτα” είναι δεδομένη, – με βάση την μνημονιακή συμφωνία-, ενώ αντίθετα, οι δικαιούχοι συντάξεως συνεχώς θα αυξάνουν! Η δε αναπροσαρμογή των συντάξεων νομοτελειακά θα είναι προς τα κάτω (μαθηματική λογική).
Τι ισχύει όμως για τους ασφαλισμένους από 01-07-1990 έως και 31-12-1992;
Πολύ εύκολα θα μπορούσε να πει κανείς .. «αφού είναι παλιοί ασφαλισμένοι, την γλυτώνουν και ευεργετούνται συγκριτικά με τους νέους ασφαλισμένους».
Λ Α Θ Ο Σ !
Γιατί όμως επικεντρωνόμαστε στα 2,5 αυτά έτη, εκείνης τις περιόδου;
Γιατί αποτελούν τα «μεγάλα θύματα» ανάμεσα στους παλιούς ασφαλισμένους!
Υπάρχουν δηλαδή και «μικρότερα θύματα» ανάμεσα στους παλιούς ασφαλισμένους;
Βεβαίως! Ως τέτοιοι μπορούν να χαρακτηριστούν κυρίως όλοι όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1-1-2011 μέχρι 31-12-2014 και αυτό γιατί αυξάνονται, σταδιακά, από 1-1-2011 τα έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος των στρατιωτικών, γενικά, (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι), οι οποίοι συμπληρώνουν, από 1-1-2011 και μετά, 24 ½ έτη συντάξιμης υπηρεσίας, ως εξής:
Για τη θεμελίωση δικαιώματος σύνταξης των στρατιωτικών, που συμπληρώνουν 24 ½ έτη συντάξιμης υπηρεσίας:
– το έτος 2011, απαιτούνται πλέον 26 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας
– το έτος 2012, απαιτούνται 27 ½ έτη
– το έτος 2013, απαιτούνται 29 έτη
– το έτος 2014, απαιτούνται 30 ½ έτη.
Δηλαδή, όποιος συμπληρώνει 24 έτη έξι μήνες και μια ημέρα υπηρεσίας μέχρι τις 31-12-2014, μπορεί στο τέλος του δεύτερου εξάμηνου του 2021 να βγει στην σύνταξη.
Αυτή την επιβάρυνση κατά 6,5 έτη υπηρεσίας την επωμίζονται όσοι έχουν προσληφθεί το αργότερο μέχρι και την 30-06-1990!
Κάπου εδώ τελειώνουμε με τα «μικρότερα θύματα» των παλιών ασφαλισμένων (δεν θα αγγίξω τους πολύτεκνους, οι οποίοι είναι μεγάλα θύματα).
Πάμε πάλι στους παλιούς ασφαλισμένους από 01-07-1990 έως και 31-12-1992.
Για αυτούς πλέον δεν προβλέπεται κάποιο «μεταβατικό στάδιο» προνομίων ως προς τα ηλικιακά όρια θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος! Πλέον, για αυτούς ισχύει ότι και για τους νέους ασφαλισμένους!
Τι δηλαδή;
Ότι προβλέπει ο νόμος 3865/2010 στο άρθρο 20 § 4
«… 4. Για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος που δεν υπάγονται στις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 και θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης από 1.1.2015 και μετά, δικαιούνται σύνταξη, εφόσον έχουν συμπληρώσει το εξηκοστό (60ό) έτος της ηλικίας τους ή σαράντα (40) έτη συντάξιμης υπηρεσίας».
Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Αυτοί οι «παλιοί ασφαλισμένοι» δεν θα φύγουν με σύνταξη στα 35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας; Κάποιος που εισήλθε στην Υπηρεσία τον Οκτώβριο του 1990 (δίχως να έχει πιο πριν θεμελίωση εργασιακού δικαιώματος), δεν δικαιούται να βγει σε σύνταξη τον Οκτώβριο του 2025;
Θα δικαιούται να βγει σε σύνταξη μόνο αν έχει θεμελιώσει σαράντα (40) έτη συντάξιμης υπηρεσίας!
Τι σημαίνει πάλι αυτό;
Πολύ απλά ότι θα πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη και να πληρώσει πέντε (5) χρόνια (λέγε με «μάχιμη πενταετία», δεν θα παρεξηγηθώ) για να συμπληρώσει τα σαράντα (40) χρόνια ασφάλισης που απαιτεί εφεξής ο νόμος για όσους κατατάχθηκαν μετά την 01-07-1990 (παλιοί και νέοι ασφαλισμένοι)!
Που αλλού συναντάμε αυτή την πρόβλεψη για τριάντα πέντε (35) χρόνια πραγματικής υπηρεσίας και πέντε (5) πλασματικής υπηρεσίας;
Σε πολλά θεσμικά κείμενα, πχ στην Αιτιολογική Έκθεση επί του Άρθρου 11 του νέου νόμου 4609/2019 του Υπουργείου Άμυνας:
«Άρθρο 11 (Ρυθμίσεις σταδιοδρομικής φύσης)
Με τη ψήφιση του ν.3865/2010, τέθηκε η βάση του ασφαλιστικού συστήματος των στελεχών των ΕΔ, ώστε να εναρμονιστεί στη συνέχεια με τον νόμο περί ιεραρχίας και προαγωγών 3883/2010. Η γενική προϋπόθεση ήταν η υπηρεσία σαράντα (40)ετών, εκ των οποίων τα τριάντα πέντε (35)πραγματικής υπηρεσίας και τα πέντε (5)πλασματικής. Επειδή αυτή αφορά ουσιαστικά το σύνολο των στελεχών, ανεξαρτήτως κλάδου, ειδικότητας, προέλευσης κ.λπ., καθώς τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα είναι ενιαία, σκοπός του νομικού αυτού σταδιοδρομικού και ασφαλιστικού πλαισίου ήταν να έχουν όλα τα στελέχη τη δυνατότητα, στο τέλος της υπηρεσιακής τους σταδιοδρομίας, η οποία αναγκαστικά παύει με τη συμπλήρωση εξήντα (60)ετών, να έχουν αυτά τα σαράντα (40)έτη συντάξιμης υπηρεσίας. Με το σκεπτικό αυτό, ο ν.3883/2010 συμπεριέλαβε διάταξη που καθορίζει υποχρέωση της στρατιωτικής υπηρεσίας να παρέχει στα στελέχη τη δυνατότητα να υπηρετήσουν σε μονάδες στις οποίες ο χρόνος προσμετράται στο διπλάσιο.…».
Συνεπώς, όσοι κατατάχθηκαν από 01-07-1990 και ύστερα διαπνέονται από τις μέριμνες που τονίζει εμφατικά το παραπάνω άρθρο, συν τις όποιες ειδικότερες ρυθμίσεις προβλέπονται ανά θεσμό προέλευσης (ηλικιακά όρια κατάληψης σε βαθμούς, χρόνοι προαγωγής κτλ.).
Οι «παλιοί ασφαλισμένοι» από 01-07-1990 μέχρι και 31-12-1992, με «νομικό τρόπο» βαπτίστηκαν «νέοι ασφαλισμένοι» και ενδεχομένως (με βάση την πρόβλεψη του νόμου) θα χρειαστούν -πέρα από τα 35 έτη πραγματικής υπηρεσίας-, να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να εξαγοράσουν πέντε (5) έτη πλασματικής υπηρεσίας προκειμένου να πάρουν σύνταξη, εφόσον, δεν θελήσουν να συνεχίσουν στο στράτευμα και για όσο αυτό είναι εφικτό από την κείμενη νομοθεσία του Κλάδου των Ενόπλων Δυνάμεων.
Εξαίρεση, οι εισαχθέντες από 01-07-1990 έως και 30-09-1990, για τους οποίους η μάχιμη πενταετία αναγνωρίζεται αυτεπάγγελτα, χωρίς καταβολή εισφορών (ν.1902/1990)!
Μοναδική «ευεργετική διάταξη» η πρόβλεψη του Άρθρου 40 § 4 του νόμου 169/2007:
« …
4. Ο συντάξιμος χρόνος του ένστολου προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και του Πυροσβεστικού Σώματος που έχει καταταγεί μέχρι την 31.12.1995 και θεμελιώνει δικαίωμα σύνταξης από την 1.1.2015 και μετά προσαυξάνεται κατά τρία (3) έτη, με την καταβολή της προβλεπόμενης, από τις διατάξεις του άρθρου 59 του π.δ. 169/2007, εισφοράς για τη συμπλήρωση σαράντα (40) ετών συντάξιμης υπηρεσίας».
Η οποία, εν τέλει, δίδει δικαίωμα εξαγοράς τριών (3) επιπλέον ετών (με κατάταξη όμως μέχρι και 31-12-1995). Δυστυχώς όμως, η εξαγορά μπορεί να γίνει με ασφαλιστικές εισφορές 20% επί των συντάξιμων αποδοχών και όχι με 6,67%.
Ανθυποπλοίαρχος (Ε) Γ. Λέντζιος
Τομεάρχης Νομικών Θεμάτων της Π.ΟΜ.ΕΝ.Σ.
